کتیبه زخم

 عبدالرحیم سعیدی راد (شاعر)

ای «علی اکبر» که حماسه از نگاه تو پدیدار شد! هنوز هم می شود از سنگفرش کوچه «بنی هاشم»، صدای گام های جوان تو را شنید. می گویند از همان روزی که زاده شدی، نینوا چشم انتظار شنیدن اذان عاشقی از لب های ترک خورده تو بود. تو زیباترین و ماندگارترین قطعه جدا نشدنی از واقعه عاشورایی.

می دانم! هیچ نقاشی تاکنون نتوانسته است شکوه حماسه تو را در آن ظهر سرخ رنگ، به تصویر بکشد.

تو از خانواده گل های سرخ هستی. از نسل پر طنین طوفان های جوان. از قبیله سرافراز عشق، از سلسله کوه های فتح نشده؛ اما حالا وقت آن است تا نقاب از چهره ماهت برداری تا همه اسطوره های جهان به چشم های آسمانی ات ایمان بیاورند. تا نگاه معصوم تو در جان پرستوهای عاشق تکثیر شود. تا رد نگاهت به سرخ ترین خاک جهان برسد. به کربلای زیبایی ها....

و آن روز حماسه، وقتی شانه به شانه پدر قدم برمی داشتی؛ عطر پیغمبرانه ات در سلول های هوای داغ، منتشر شد و همه به اشتباه افتادند و از خود پرسیدند: رسول عشق اینجا چه می کند؟

داد جان خود حسین، آن گه که اکبر شد جدا

گر نفس آید هنوزش، از صدای اکبر است

https://www.magiran.com/article/4208989