یک شاعر و نویسنده با اشاره به نتایج مثبت نشست شاعران با رهبر معظم انقلاب، از برخی مدیران فرهنگی که هیچ آشنایی با شعر و ادب فارسی ندارند انتقاد کرد.

اسماعیل امینی در میزگرد ادبی "از پارسی تا فارسی" با اشاره به کیفیت دیدار شعرا با مقام معظم رهبری و تاثیرات آن اظهار کرد: «ایشان پیش از انقلاب با محافل ادبی آشنایی و با شعرا دوستی داشتند و اهل مطالعات ادبی بودند و هنوز هم شعر می سرایند؛ لذا مسئله فقط جایگاه حقوقی ایشان به عنوان رهبری مطرح نیست.»

امینی در پاسخ به این سوال که آیا محتوای این جلسات نیز نظیر جلسات شعر خوانی گذشتگان در ستایش اهل قدرت است یا خیر، اظهار کرد: «ما به عنوان شاعر به دیدار افراد تراز اول کشور می رویم؛ عده ای اهل خودنمایی در عرصه شعر و شاعری هستند ولی وقتی شعری پیش روی آنان خوانده می شود، غالبا محتوا، منظور و جزئیات شعری را تمیز نداده و شعر خوب و بد را تشخیص نمی دهند.»

این استاد دانشگاه با انتقاد از بی خبری فرهنگیِ مسئولان و روسای نهادهای فرهنگی از حوزه هنر و شعر به رادیو گفت وگو گفت: «در مواجهه با برخی مسئولان فرهنگی مصیبت ها داریم؛ نظیر این خاطره که یکی از مسئولان در محفلی می گفت چرا بیدل دهلوی در جمع شما نیست»

امینی ادامه داد: «با مقایسه این موضوعات متوجه خواهیم شد، دیدار با رهبری تا چه میزان و در چه سطح برای شاعران کشور ارزشمند است. رهبری ابتدا همه شعرها را می شنوند و اظهار نظرها کاملا دقیق و کارشناسی است. ایشان با فراز و فرود شعر آشنایی دارند و نکته ها را در پایان جلسه بیان می کنند.»

همچنین علی داودی، شاعر اظهار کرد: «رهبری با وجود اینکه شاعر هستند اما جلسه در محضر ایشان همچون یک جلسه شب شعر نیست.»

وی این جلسه را فراتر از شعر و رسانه و یا شعر مبلغ خواند و تصریح کرد: «شعر در جایگاه تمدنی در نگاه ایشان طرح شده است و شعری که شکل دهنده نظام فکری اجتماع است، [در این جلسه تبیین می شود].»

داودی ادامه داد: «رهبری نیز تاکید کردند که اساسا زبان یک معجزه و شعر نیز معجزه ای دیگر است؛ یعنی وقتی در تعاملات روزمره با زبان سر و کار داریم، خبر نداریم که با نوعی اعجاز ارتباط برقرار می کنیم.»

مسئول دفتر شعر حوزه هنری افزود: «ایشان شعرای جوان را بسیار تحویل می گیرند و شاید با یک مدیر کهنه کار اینگونه برخورد نکنند.»

داودی ادامه داد: «در این نشست ها قوت شعر شاعران معلوم است و چند بخشی از این جلسه نیز در رسانه مطرح می شود، [اما نمی توان شعری ضعیف و متوسط را منعکس کرد] و در انتخاب، دقت می شود شعر ها قوی باشد.»

وی به رادیو گفت وگو گفت: «برخی پیشکسوتان فعال و صاحب جایگاه بخشی از مهمانان این نشست هستند؛ همچنین از بین جوانان افرادی برای نخستین بار حضور پیدا می کنند که عموما در هر سال منتهی به این نشست، درخشش خاصی در حوزه شعر داشته اند.»

در ادامه عبدالرحیم سعیدی راد، مسئول ممیزی وزارت ارشاد اظهار کرد: «نخستین بار سال ۷۵ در این نشست حاضر شدم و ۲۵ نفر در این جمع حضور داشتند. از جمله نفرات اول شعر کشور... رفته رفته این جمع ۲۵ نفری که نسبت به شعر دیگران نیز سخن می گفتند، یک انجمن ادبی تخصصی را شکل دادند.»

وی افزود: «این جمع ادبی طی سال ها افزایش یافت. ۲۵ نفر اول ثابت ماندند و افرادی به این نشست اضافه شدند تا اینکه امروز به ۲۰۰ نفر رسیده اند.»

سعیدی راد معرفی شعر کشور را دستاورد این نشست دانست و افزود: «امروز بحث رسانه نیز مطرح است و قصد داریم در دیدار رهبری، نمونه های شعر کشور را مطرح کنیم.»

این شاعر و محقق ادبی یادآور شد: «این نشست به قدری آزاد است که هر یک از شعرا می توانند بدون تریبون سخن خود را مطرح کنند. در یکی از سال ها یکی از همین شعرا خطاب به رهبری عرض کرده بود شعر های خوانده شده در این محفل از فیلتر هایی عبور کرده و منتخب هستند. در نهایت حضرت آقا چنین پاسخ دادند: شما فکر می کنید بنده اطلاعی ندارم. بنده علاقمند به شعر هستم و از طریق مطبوعات و اینترنت و کتب در کل سال جریان شعر کشور را رصد می کنم. این نکات مهم است و رهبری به زیبایی به این مسائل توجه دارند.»

در ادامه مرتضی اردستانی، شاعر و منتقد ادبی با اشاره به پیشینه شعر خوانی در پیشگاه پادشاهان گفت: «این افراد هم به شعر و هم نسبت به حکومت به این سرزمین علاقمند بودند؛ در حالیکه نگاه رهبری اینگونه نیست. حکومت داری از دید ایشان چیز دیگری است و به شعر نیز چنین می نگرند.»

وی افزود: «ایشان خود را مرکز [این جلسات] نمی بینند و دغدغه ای در راستای صیانت از شعر و زبان فارسی دارند.»

در بخشی دیگر از این میزگرد ادبی در رادیو گفت وگو وحید سمنانی، شاعر و کارشناس ادبی بیان کرد: «صمیمی ترین دیدار رهبری با اقشار مختلف، همین دیدار با شعراست که صحنه های این نشست در هیچ دیدار دیگری نمود ندارد.»

وی افزود: «آنچه در این دیدار مهم است و رسانه ها از آن غفلت می ورزند، جدی بودن این بحث است؛ مانند همین مبحثی که امسال در خصوص اهمیت زبان فارسی بیان شد و همچون شعارهایی است که برای هر سال انتخاب می شود.»

سمنانی خاطرنشان کرد: «این نشست جایگاهی برای دیده شدن و نمایش شعر اصیل است و همانطور که استاد میرشکاک در مصاحبه ای اشاره کردند، این اشعار لزوما همه آن چیز خوبی نیست که شاعران کشور می سرایند.»